χημικοφυσικός

-ή, -ό, Ν

(παλ. όρος)

1. φυσικοχημικός

2. το θηλ. ως ουσ. η χημικοφυσική

η φυσικοχημεία.

[ΕΤΥΜΟΛ. < χημικός + φυσικός].